"อุเบกขา" คำรบสี่ศรีสาระ
ด้วยธรรมะ "ความเป็นกลาง ความวางเฉย
ความเข้าไปเพ่งวิจัยไม่ละเลย
ขอเฉลยพองามกับความไท
ความเป็นกลาง
ความเป็นกลางวางทรงอย่างตรงเที่ยง
พ่อแม่คนต้องตรงคงคู่ใจ
รักลูกให้ตรงตามกับความดี
ความซื่อตรงต่อลูกต้องถูกหลัก
ไม่หลงรักขาดทรงตรงควรที่
ไม่รักชังลุ่มหลงตรงราคี
ตั้งหลักชี้ให้ตรงอย่างหลงคด
ความซื่อตรงคงทำให้งามเด่น
ยึดหลักเกณฑ์เที่ยงตรงคงงามงด
พ่อแม่ตรงคงที่ศรีปรากฏ
ลูกทั้งหมดมีหลักสามัคคี
ความเป็นกลางวางไว้ให้กึ่งแท้
อย่ากลับแก้จากกลางวางผิดที่
พ่อแม่เป็นศูนย์กลางสร้างไมตรี
ให้ลูกมีเสาหลักปักศิลา
ความเป็นกลางระหว่างลูกต้องถูกหลัก
แม้จะรักหรือชังปะสังสา
ให้มีหลักเกณฑ์จัดตัดสงกา
มีปัญญาต้องญาณพิจารณ์ตรอง
ต้องตั้งตัวเป็นกลางระหว่างลูก
ยึดความถูกชอบตามงามสนอง
พ่อแม่เป็นหลักงามตามครรลอง
เป็นหลักผองลูกรักยึดหลักการ
ถ้าพ่อแม่เป็นกลางวางตนถูก
มวลลูกลูกจะยึดหลักสมัครสมาน
ยกเชิดชูบูชาเอื้ออาธาร
ให้ลูกหลานชั้นหลังเอาอย่างงาม
ความเป็นกลางวางตนคนพ่อแม่
ถ้าแสนแย่เหยกโหยกโลกเข็ดขาม
เสียแบบแผนโบราณไม่สานตาม
เป็นเสี้ยนหนามให้เผ่าพงศ์หลงตำตีน
พ่อแม่คนต้องเป็นกลางวางตรงเที่ยง
ไม่เบนเบี่ยงต้องตรงคงสัตย์ศีล
อย่าให้ลูกเหลนหลานทะยานปีน
ต้องประวีณวางเด่นอยู่เกณฑ์กลาง
ถึงมีความรักชังเพราะชั่งยุ
อย่างระอุอคติดำริล้าง
ต้องตาดูหูฟังชั่งทุกทาง
อย่ามีหางให้ใครตามไล่จูง
ต้องสำนึกแม่นมั่นฉันพ่อแม่
เที่ยงตรงแท้เพราะตามงามสุดสูง
ต้องยึดมั่นพราวแพรวเยี่ยงแววยูง
ลูกเหมือนฝูงสกุนต์พึ่งบุญตน
ต้องเป็นกลางวางเด่นเป็นระบอบ
ลูกหลานชอบชื่นชมสมเหตุผล
เป็นที่เฟื่องเรืองนามงามมงคล
ถึงยากจนจะต้องงามด้วยความดี
........................
จาก....หนังสือพ่อแม่แผ่ไมตรี
โดย ....พระธรรมปริยัติโสภณ เจ้าคณะภาค ๑๐
วัดพระธาตุพนม วรมหาวิหาร จังหวัดนครพนม
No comments:
Post a Comment
Note: only a member of this blog may post a comment.